Bizler Fransız araştırmacılar ve tarihçiler olarak Türk sosyolog Pınar Selek'e destek olmak, çalışmasına duyduğumuz hayranlığı ve suçsuzluğuna dair inancımızı göstermek için buradayız.

1998'de, Mısır Çarşısı patlaması esnasında İstanbul'daydık. O dönemden beri, patlamanın uzman raporlarına göre kaza sonucu olduğunun hemen anlaşılmasına rağmen, Pınar Selek'in tutuklanması bizi çok şaşırttı.

Pınar'ın savaşa karşı tutumunu, kadınlar ve temel sosyal haklardan mahrum olanlar için yaptığı çalışmaları ve gerçekleştirdiklerini öğrendik.

Evet, Pınar bir araştırma “aktivist”i. O, kütüphanelere ve seminerlere gitmekten hoşnut olmayan bir araştırmacı. İnsanları, böcekleri gözlemler gibi soğukkanlılıkla gözlemlemekten hoşnut olmayan bir araştırmacı. O, bizim gibi, modern sosyolojinin yöntemi olan katılımcı gözlemi uygulayan bir saha araştırmacısı.

Ama bazılarının gözünde o suçlu : temel sosyal haklardan mahrum olanlarla ilgilendiği, onlara destek olduğu, ve pek çok acıya sebep olan savaşa karşı olduğunu söylediği için.

Pınar Selek'in paramparça olmuş hayatının hikâyesini ayrıntılarıyla biliyoruz : hapsedilişini, yaşadığı işkenceleri, 12 yıldır katlandığı hukuki kâbusu, basında ve internette yer alan iğrenç lekeleme kampanyalarını, hepsini biliyoruz.

Bütün dünyada Pınar Selek davasını tanıtıyor, her yerde onun mağduru olduğu hukuki hırsı açıklıyor ve onun için yaşam hakkını, kendi ülkesinde özgürce çalışabilme hakkını talep ediyoruz.

Pınar Selek yalnız değil. Maalesef biliyoruz ki, kendi durumunda da yalnız değil. Özellikle İsmail Beşikçi'yi ve Perihan Mağden'i düşünüyoruz, ayrıca Hrant Dink'i ve 1998'de faili meçhule bir saldırıya uğrayan Akın Birdal'ı düşünüyoruz.

İnanıyoruz ki,  sadece bir fikir belirttiklerinden dolayı tedirgin olan, hapsedilen, bazen de öldürülen kişiler, demokrasi çerçevesinde, esasında Türkiye'nin geleceğini temsil ediyorlar.

Etienne Copeaux