Tanıştık ve fark ettik, Türkiye siyasi tarihi için 8 yıl koca bir hiç demek. Tarihi darbelerle örülmüş bir ülkede hayatını bu toprakların iyiliğine adamış ailelere çocuk olarak gelmek demek, kendinizden 8 yaş büyük ya da küçük insanlarla son derece benzer öyküler taşırsınız demek heybenizde... İşte Pınar’la bana olan da buydu. Bizim çocukluğumuzun oyuncakları da, masalları da, hikayeleri de, o çocukluğun etrafını çevreleyen kadınlar ve erkekler de benzerdi. Hatta bazıları ortaktı.

Pınar’la onu tanıyan onlarca kadın ve erkek kadar çok vakit geçirmedim, size onunla yaşadığımız müthiş anekdotlar ya da komik öyküler anlatamam belki ama Pınar’a tanıklık ederim! Bir kere kuşkusuz onunla ilgili müthiş hikayeler anlatabilecek onlarca kadınla birlikte kurduğu Amargi var ortada. İstanbul’un, Beyoğlu’nun göbeğinde bir vaha. Sadece kooperatif ya da dergi olan Amargi değil, aynı zamanda çok kıymetli bir mekan olan Amargi. Duvarlarında Duygu Asena’nın “Gücünüzü Bilin” diye bizlere, kadınlara seslendiği Amargi. Sonra, masalları var Pınar’ın. Şiddetsiz, kansız, revansız, ayrımcılık olmayan bir dünya ümidiyle yazdığı masalları. Kendine yarattığı güvenli dünyanın öyküleri. Ülker Sokak var sonra, her bir taşının dile gelse Pınar’la ilgili anlatacak öyküleri var, eminim. “Sürüne Sürüne Erkek Olmak” var, bu toprakların “erkekliğini” sorguladığı, “Barışamadık” var, barışma umudunu sonuna kadar taşıyan. Bütün bunlar Pınar’a dair anlatılabileceklerin küçük bir kısmı elbette.

Pınar Selek yaptıklarıyla, yapacaklarıyla bu toprakların geleceğine dair ümit veren seslerden biri. Bu sesin susmaması için elimizden geleni ardımıza koymamak ise bizim borcumuz, Pınar’a değil, bu topraklara...